Stanisław Krajski
Savoir vivre i szlachetność
Człowiek dobrze wychowany, kierujący się filozofią savoir vivre`u to w pierwszym rzędzie człowiek szlachetny.
Szlachetność = Najwyższa Jakość (moralna, duchowa, obyczajowa, intelektualna, kulturowa, estetyczna)
Człowiek szlachetny to człowiek, który uznaje dobro za coś najbardziej pięknego i czyni je dla niego samego.
Arystoteles
Elementy szlachetności są następujące:
- wspaniałomyślność (przeciwieństwo małostkowości duchowej);
- wielkoduszność - etyczna dzielność (przeciwieństwo małoduszności, która nakazuje unikać tego co wielkie)
- wielmożność (przeciwieństwo małostkowości materialnej, która powoduje, ze człowiek wydaje pieniądze "ze smutkiem" i tylko na to, co niezbędne materialnie);
- szczodrość ( jest wtedy, gdy człowiek nie kieruje w wydatkach "względem na siebie samego" i wydaje pieniądze "pięknie");
- hojność (człowiek hojny to taki, który "wydaje pieniądze na słuszne cele, w odpowiedniej ilości i w odpowiednim czasie");
- prawość (człowiek prawy to człowiek posiadający trwałą dyspozycję do postępowania w najwyższym stopniu sprawiedliwego);
- posiadanie honoru;
- wyrozumiałość;
- ustępliwość;
- łagodność;
- takt;
- grzeczność;
- opanowanie;
- życzliwość;
- szczerość;
- postawa przyjazna;
- rycerskość;
- skromność;
- dyskrecja;
- elegancja;
26 I 2006